ja i mój świat.

Spojrzała po zebranych przy stole twarzach, na których wypisane były emocje. "Ciekawe, czy oni są świadomi, że z mimiki ich twarzy można tak wiele wyczytać" - pomyślała i zerknąwszy jeszcze raz na mówiące usta, włączyła program drugi w aparacie, nałożyła słuchawki i wyszła. Odcięta od wszelkich dźwięków, skupiła się na lecących z odtwarzacza słowach: "nie musisz słyszeć, by za innych skoczyć w ogień, choć serce bije głośniej od bomb". Teraz przynajmniej nie musi się martwić, że czegoś nie zrozumie. Tekst piosenki zna na pamięć, więc kiedy umknie jej jakiś wyraz, to i tak wie, co o czym śpiewa raper. "Szkoda, że nie mogę z wyprzedzeniem znać tego, co powiedzą ludzie. Wtedy większą radość sprawiłoby mi to, że odbieram dźwięki z aparatu".

cichy powrót.

Tyle się zbierałam do prowadzenia bloga, a kiedy go założyłam, po jednej notce nastała... wielomiesięczna cisza. I skończyło się na tym, że zapomniałam hasła. Postanowiłam więc założyć kontynuację poprzedniej strony -http://miedzyciszaadzwiekiem.blogspot.com/
Wiele razy chciałam coś dodać na aktualnym blogu, a nie miałam czasu - tyle zawirowania w życiu, że nie wiadomo, za co się chwycić. Ale wracam do pisania. I mam nadzieję, że obejdzie się już bez takich dłuuuugich przerw i zapomnienie hasła to będzie czynność mi całkiem obca. :)

A więc, come again.